ஆதவமதி

ஆதவமதி கவிதைகள்

வானத்திற்கு வெளியே ஒரு ஜன்னல் மேலே போன பந்தை வெய்யிலில் கண்கள் கூச தவறவிட்டு விட்டேன். சூரியனைக் கோபங்கொண்டு முறைத்தேன் ஒளியின் அடர்த்தியால் விழிமூடி விலகியது கூச்சம் பொறுத்துப் பார்த்துக்கொண்டே யிருந்ததில் சூரியனின் ஒட்டுமொத்த ஒளிக்கீற்றையும் சிறைபிடித்து விட்டன கண்கள் ஒளியற்ற…